donderdag 24 december 2009

de Oldtimer


De Oldtimer.

Zoals u heeft kunnen zien ben ik een tijdje afwezig geweest. Ik had zogenaamde bezigheden buitenshuis of iets dergelijks, maar nu ben ik er weer en ik zal u even op de hoogte brengen van de dingen waar ik nu mee bezig ben.
Mijn laatste wapenfeit was de aankoop van een oldtimer. Een heuse Mercedes van 30 jaar oud; een luxe barrel. Een auto van meer dan anderhalve ton die op diesel rijdt, althans, als het de oude heer belieft te rijden en daar moet hij nogal lang over nadenken als ik hem probeer te starten. Ik zal dat even beschrijven, da’s duidelijker.
’s Morgens loop ik naar de auto. Hij staat een beetje op de tocht onder de carport en ik heb de indruk dat hij me dat niet in dank afneemt. Hij staat de hele nacht met zijn neus tegen de garagedeur aan te kijken en ik kan me ook wel voorstellen dat dat frustreert. Constant die tocht om je banden heen terwijl er een verwarmde garage binnen bereik is. Maar ja, die garage is voor mijn kluswerk en als ik dat bakbeest erin zet kan ik er niet lekker meer uit de voeten, dus: ik in de garage en de auto er voor.
Dat mijn auto ietwat chagarijnig is, blijkt al als ik het slot van de deur wil openen. Hij spartelt tegen, hij kraakt en uiteindelijk komt het nippeltje aan de binnenkant van de deur omhoog; ik kan er in.
Als ik eenmaal zit, moet ik de deur met een forse klap dicht doen, want hij gaat nog moeilijker dicht dan open. Enfin, het zal de leeftijd wel zijn.
Daarna komt het ritueel van het starten. Dat vergt belachelijk veel geduld, een erg mooie karaktertrek die ik helaas niet bezit.
Goed, sleutel in het contact en omdraaien totdat het oranje lampje gaat branden. Meneer moet eerst voorgloeien en daar neemt hij op zijn gemak zijn tijd voor. Terwijl ik krampachtig een kerstliedje fluit, gaat na een paar minuten het lampje uit. Ha! Hij is zover!
Nu draai ik de sleutel nog een slag verder en jawel, een diep geraas klinkt uit de machine kamer, de nokkenas knalt heen en weer en de zuigers gaan van links naar rechts in plaats van naar boven en beneden.
Plots heerst er weer stilte. Nou ja, kan gebeuren nietwaar? En wederom draai ik de sleutel tot het oranje lampje gaat branden en deze keer dooft het lampje al iets sneller: ik was nog maar halverwege “stille nacht”. Nogmaals draai ik de sleutel helemaal om en weer klinkt het kabaal. Voorzichtig moet ik een beetje gas bijgeven en na een paar explosies slaat de motor nu echt aan.
Ik heb een vrij lange oprit naast mijn huis en die staat helemaal vol rook. Bij de buren hoor ik ramen dichtslaan. Verstandig, die rook krijg je niet snel meer uit je huis.
Ik zet de automatische versnellingsbak in de D van drive en vervolgens gebeurt er niets. Ik wil vooruit, maar de auto moet daar eerst nog eens over nadenken blijkbaar. Het schijnt dat dat een poosje duurt als de motor koud is. Eerst moet de olie rondgepompt worden en als die olie ook goed door de versnellingsbak is gepompt, begint hij pas met werken. Weer een paar minuten later komt er dan toch beweging in de auto. Hij doet het!
Heel voorzichtig rol ik de oprit af en als ik bij de straat kom, zie ik dat er een auto aankomt, maar die is nog een paar honderd meter weg, dus, gas!
Helaas, die ouwe bak heeft er nog geen zin in. Het gaspedaal gaat wel naar beneden, de 3000 kubieke centiliters beginnen te ronken, maar daar blijft het dan ook wel bij. De passerende auto moet een metertje uitwijken om mijn accellererende automobiel te ontwijken. Voorwaar een droevig resultaat.
Ik sprak laatst een persoon die dezelfde Mercedes heeft. Ook een liefhebber en hij verwoordde het aldus: in plaats van paardekrachten heb ik kreupele ezels onder de motorkap en als ik gas geef, gaan die ezels ook nog eerst overleggen wie als eerste zal beginnen met lopen.
U begrijpt, dit is een wagen waar je vooral je rust bij moet bewaren. Even snel weg of even snel inhalen is er niet bij. Nee, kalmte kan mij redden.
Ik twijfelde een tijdje geleden tussen een BMW cabrio en een echte oldtimer. Ik heb dus gekozen voor deze oldtimer. Heerlijk rustig. Ik hoop dat iemand de volgende keer mij tegen mezelf in bescherming kan nemen zodat ik een iets passender auto koop.
Zojuist werd ik ingehaald door mijn buurman. De beste man loopt met een rollator.